خداروشکر سالی یه باره!

جمعه مراسم سالگرد فوت خاله ام بود. با این که ما فامیل دوری و دوستی هستیم و کینه و کدورت جدی نداریم، اما این جور مهمونی ها پر میشن از حواشی.
از حرف و حدیث. یعنی هی باید مراقب رفتارت باشی. مراقب لباس پوشیدنت باشی. به کی اول سلام کنی... کدومشون رو حتما باید ببوسی!
بهشت زهرا اون ساعت روز خیلی گرم بود. و چند بار حس کردم از گرما و خشکی بیش از حد هوا، لنزهام داره از چشمام جدا میشه. بعد یکی از این خانوم فهمیده های فامیل نشسته، براش تعریف میکنم. میگه نفس جان به نظرم شما این جا دیگه نباید لنز بذاری! بهشت زهراست ها!
میخواستم بگم آخه (...)! چشاتو وا کن! این طبیِ! رنگی نیست که مال قر و جشن و شادی باشه! عوضش فقط گفتم: بعله خب.