حال من بی تو

یک شاخه گل شمعدانی کوچک است که بنفش خشک شده... شبیه چلچراغ... روز مادر، نفسک هدیه اش کرده است به من... 

گذاشته بودمش توی یک پلاستیک شفاف کوچولوی خوشگل... 

بعد یک روز مثل امروز، خسته ام... کلافه ام... بدخلق جاروبرقی میکشم... نوبت میز آرایشم است... یه هویی... یک اخم... یک پلک زدن... یک غفلت این طوری...  

گل را بلعیده! صدای خش و خش و تا بیایم بجنبم رفته پایین. می پرم خاموشش میکنم... دست میکنم توی کیسه ی کثیفش... پلاستیک را پیدا میکنم و میکشم بیرون... کمی کدر شده... خودش سالم است. اما... گلم پودر شده است. دیگر نه شبیه گل است نه چلچراغ!

اشکم سرازیر میشود...می خزم روی تخت خوابم... به جارو برقی فحش میدهم... و به گلم نگاه میکنم و تا سرویس استخر نفسک را بیاورد گریه میکنم... گریه میکنم...