دوستتان است؟... رفیقتان است؟... پارتنرتان است؟... لابد کمی برای‌تان مهم است... آمده عذرخواهی می‌کند... می‌گوید "ببخشید". دلیل و توجیهش به کنار، دارد عذرخواهی می‌کند... شما هم بزرگواری کردید روی ماه هم را بوسیدید و آشتی کردید. خب بگذارید همه چیز مثلِ فیلم هندی‌ها هپی‌اند تمام شود... بخدا لزومی ندارد در آن لحظات عرفانی و رمانتیک بگویید: اگر یک بار دیگر این اتفاق بیافتد رفاقت‌مان تمام است... اگر یک بار دیگر این حرف را زدی... اگر یک بار دیگر این کار را کردی...
قدیمی‌ها می‌گفتند هر حرف جایی و هر نکته مکانی دارد (یا چیزی شبیه همین!)... باور کنید تهدید کردن هم زمانِ مخصوصِ خودش را می‌خواهد... باور نمی‌کنید؟ روزی دیوانه‌ی لجبازی پیدا می‌شود که در آن لحظات معنوی درست موقعی که دارید به عالم بالا وصل می‌شوید، جفتکی می‌پراند و می‌گوید اصن همینه که هست... عذرخواهی هم نمی‌کنم!
از ما گفتن!
